به گزارش مبل زیبا به نقل از ایسنا، یخچال و فریزر از جمله كالاهایی است كه علاوه بر استفاده برای تامین نیاز داخل بخشی از آن نیز صرف صادرات می شود. ارزش صادرات این بخش در طول سال های گذشته به طور دائم با افزایش مواجه بوده و براین اساس صادرات یخچال و فریزر از ۱.۲ میلیون دلار در سال ۱۳۸۶ به ۹ میلیون دلار در سال ۱۳۹۵ رسیده است. البته سال اوج صادرات این كالا را می توان سال ۱۳۹۴ دانست كه با افزایش دو برابری نسبت به سال ماقبل آن ارزش صادرات در این بخش به ۱۳ میلیون دلار رسیده است.از نظر وزنی نیز صادرات این بخش در سال گذشته ۱.۶ هزار تن اعلام شده است.
در حوزه واردات نیز ایران در سال گذشته بالغ بر ۱۴۴ میلیون دلار ارز خود را صرف واردات یخچال و فریزرهای خارجی كرده است كه از نظر وزنی ۳۰.۴ هزار تن حجم كالای وارد شده در این بخش بوده است.
مروری بر بازارهای هدف صادراتی
كشورهای هدف صادرات این محصول در سال گذشته نیز عبارت بوده اند از افغانستان، عراق، تاجیكستان، كنیا و آذربایجان كه قیاس این كشورها با بازارهای سال ۱۳۹۴ گویای آن است كه كشورهایی مانند تركمنستان و امارات جای خود را به تاجیكستان و كنیا داده اند.
اما از میان یخچال ها و یخچال فریزهای صادر شده ایرانی در سال گذشته ۶۹ درصد آنها به مقصد افغانستان، ۲۶ درصد به مقصد عراق، دو درصد تاجیكستان ،۱.۲ درصد كنیا و ۱.۲ درصد آذربایجان صادر شده اند.
رشد ۳ برابری واردات یخچال فریزر
جمهوری كره، تركیه، امارات متحده، چین و هند عمده صادركنندگان یخچال و فریزر به ایران بوده اند، اما نكته جالب آنكه در سال ۱۳۹۵ واردات یخچال فریزر به كشور رشدی بیش از سه برابری را دنبال كرده و بدین ترتیب از ۳۸.۵ میلیون دلار واردات این بخش در سال ۱۳۹۴ این رقم در سال ۱۳۹۵ به ۱۴۴ میلیون دلار رسیده است.
عمده صادركنندگان یخچال و فریزر به ایران در سال ۱۳۹۵ عبارت بودند از جمهوری كره با ۴۹ درصد صادرات، تركیه ۱۶ درصد، امارات متحده عربی ۱۵ درصد، چین ۱۴ درصد و هند ۲ درصد.
اما در سال ۲۰۱۶ میلادی صادرات جهانی یخچال و فریزر رقمی بالغ بر ۱۶.۶ میلیارد دلار بوده است و عمده صادركنندگان این حوزه عبارت بودند از آمریكا، انگلستان، فرانسه، آلمان و ژاپن.
چرا در تولید و صادرات عقب مانده ایم؟
در ایران طی این سال ها با توجه به مشكلات موجود بر سر صادرات بخشی از بازارهای بین المللی از دست رفته است كه از جمله این موانع می توان به محدود بودن دامنه بازارهای هدف، توان پایین رقابت پذیری محصولات تولیدی ایران با رقبای خارجی به دلیل عدم استفاده از تكنولوژی برتر، هوشمند سازی و استفاده از زیرساخت های الكترونیكی در محصولات صادراتی می توان اشاره كرد.
همچنین عدم حمایت دولت از شركت ها، عدم سرمایه گذاری خارجی جهت انتقال تكنولوژی برتر، فقدان استراتژی مشخص صادراتی، نداشتن برند ملی، كوتاه مدت بودن و تغییر زیاد در قوانین و مقررات صادراتی، پایین بودن نرخ پایه ارزش صادراتی محصولات لوازم خانگی، متناسب نبودن نرخ ارز با نرخ تورم كشور، متناسب نبودن استاندارد كالاهای صادراتی با استانداردهای كشورهای هدف، صادرات محصولات باكیفیت پایین توسط شركت های معتبر را می توان بخشی دیگر از این مشكلات برشمرد.
در عرصه تولید نیز مواردی مانند عدم نظارت صحیح بر كیفیت كالاهای تولیدی، افزایش قیمت تمام شده و هزینه های سربار، بالا بودن هزینه های مواد اولیه وارداتی، مشكل نقدینگی و تامین منابع مالی را می توان از جمله مشكلات عرصه تولید این كالا برشمرد.