به گزارش مبل زیبا به نقل از ایسنا، در ایران نزدیك به ۸۰ هزار واحد صنعتی كوچك فعالیت می كنند و ده ها هزار واحد صنفی تولیدی در سراسر كشور مشغول به تولید هستند. اصلی ترین و سنتی ترین و البته پركاربردترین نوع ضمانت نامه در اكثر صندوق های توسعه ای، از جمله صندوق ضمانت سرمایه گذاری صنایع كوچك، ضمانت نامه های اعتباری است. این ضمانت نامه جهت تسهیل در تامین منابع مالی صادر می شود و در اصل جایگزین وثیقه مورد مطالبه بانك ها برای واحدهای صنعتی كوچك (زیر ۵۰ نفر نیروی انسانی) است.
بر اساس اساسنامه و آیین نامه های مربوطه، حداكثر سقفی كه صندوق برای یك مشتری حقیقی و یا حقوقی می تواند اختصاص دهد ۳۰ میلیارد ریال شامل حداكثر ۷۰ درصد اصل و سود تسهیلات برای مناطق برخوردار و ۸۵ درصد اصل و سود برای مناطق كمتر برخوردار خواهد بود.
صدور ضمانت نامه های شركت در مناقصه و مزایده، حسن انجام كار، پیش پرداخت جهت اجرای انواع قراردادهای تولیدی و پیمانكاری نیز از جمله محصولات جدید صندوق محسوب می شود. براساس آیین نامه مصوب هیات وزیران این صندوق می تواند حداكثر تا ۷۰ درصد اصل و سود تسهیلات بانكی صنایع كوچك را ضمانت كند كه این میزان در مناطق محروم تا ۸۵ درصد است.
این بدان معناست كه متقاضی یك بار باید در صندوق اعتبارسنجی شده، وثیقه گذاری كند و سپس برای ۳۰ درصد باقی مانده دوباره در نزد بانك، اعتبار سنجی و برای آن ۳۰ درصد هم وثیقه بگذارد. این موازی كاری و یا به عبارتی دوباره كاری علاوه بر هدررفت زمان صنعتگر در تامین وثیقه نیز صنعتگران را دچار مشكل می كند چرا كه نظام بانكی همیشه به دنبال وثایق سهل البیع است. بنابراین باید با تغییر اساسنامه ، این صندوق بتواند ۱۰۰درصد تسهیلات را ضمانت كند .این اتفاق هم برای صنعتگر مطلوب است هم برای نظام بانكی كه یك ضمانت نامه كامل بابت ارائه تسهیلات می گیرد.
بر این اساس، با توجه به پیچیدگی های روابط موجود بین بانك ها و شركت های كوچك ومتوسط و همچنین نیاز مبرم این شركت ها به تسهیل امور دستیابی به منابع مالی، صندوق ضمانت صنایع كوچك در كشور باید نقش مهم و اساسی را ایفا كند.